ਥੀ ਬੂਈ ਉੱਤਮ ਅਸੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਇਕ ਤੀਬਰ ਬੈਠਕ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਚ ਕਈ ਦਿਨ ਲੈਂਦੇ ਹਨ. ਇਹ 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣੀ ਵੀਅਤਨਾਮ ਦੇ ਪਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੁਈ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਬਚਣ ਅਤੇ ਉਸ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਉਜਾੜੇ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਇੱਕ ਗ੍ਰਾਫਿਕ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਹੈ। ਇਹ ਬੁiੀ ਦੀ ਮਾਂ ਬਣਨ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਬਾਰੇ ਵੀ ਹੈ, ਕੌਮ ਦੇ ਬਿਰਤਾਂਤ ਕਿਵੇਂ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਇਤਿਹਾਸ ਕਿਵੇਂ ਸੂਚਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੌਣ ਬਣਦੇ ਹਾਂ. ਕਹਾਣੀ, ਦੋਵੇਂ ਡੂੰਘੀ ਨਿਜੀ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੱਧਰਾਂ ਤੇ ਵਿਗਾੜ ਦੇਵੇਗੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੇਗੀ. ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲੇ ਕੁਝ ਪੰਨੇ 'ਤੇ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਬਰਾਮ ਕਿਤਾਬਾਂ.
ਮੈਨੂੰ ਬੁਈ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਕਿਤਾਬ ਬਾਰੇ ਫੋਨ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ, ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਇਆ. ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਜਦੋਂ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਵਿਰੋਧੀ ਭਾਵਨਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ, ਉੱਤਮ ਅਸੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਇੱਕ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਪੜ੍ਹਨਾ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ. ਬੂਈ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਵਿਅਤਨਾਮ ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਦਾ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰੀਆ ਵੇਖਿਆ ਜੋ ਮੇਰੀ ਬਹੁਤੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਤੋਂ ਗਾਇਬ ਸੀ.
ਟੀ.ਐੱਮ.ਐੱਸ. (ਚਾਰਲਾਈਨ): ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਵਿਚ ਤੁਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ 2002 ਦੇ ਆਸ ਪਾਸ ਆਏ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨੇ ਕੁਝ ਵੱਖਰੇ ਰੂਪ ਲਏ ਸਨ. ਮੈਂ ਉਤਸੁਕ ਹਾਂ ਕਿ ਆਖਰਕਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿ ਗ੍ਰਾਫਿਕ ਮੈਮੋਰੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਤਰੀਕਾ ਸੀ.
ਥੀ ਬੂਈ: ਖੈਰ, ਇਹ ਮੌਖਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਵਜੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਮੌਖਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਤੋਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਿੱਜੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਖਿੱਚਿਆ ਅਤੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਸ਼ਾਇਦ ਮੈਂ ਕਾਮਿਕਸ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੰਕਾਰੀ ਵਿਚਾਰ ਬਣ ਗਿਆ. ਕਾਮਿਕਸ ਕਿਵੇਂ ਕਰੀਏ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਮੈਨੂੰ 10 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੱਗਿਆ. ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਵੱਡੇ ਗ੍ਰਾਫਿਕ ਮੈਮੋਰੀਜ ਜਿਵੇਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਮਾ mouseਸ ਆਰਟ ਸਪੀਗਲਮੈਨ ਦੁਆਰਾ ਅਤੇ ਪਰਸੀਪੋਲਿਸ ਮਾਰਜਨੇ ਸਤਰਾਪੀ ਦੁਆਰਾ. ਉਹ ਕਿਤਾਬ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮਹਾਨ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਹਨ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਭ ਕਹਾਣੀ ਵਿਚ ਬੁਣੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਅਤੇ ਫਿਰ, ਮੈਂ ਸਚਮੁੱਚ ਇਕ ਯਾਦ ਪੱਤਰ ਲਿਖਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਮੌਖਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਤੁਹਾਡੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਨਾਟਕ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਵੈਇੱਛੁਕ ਹੋਣਾ ਪਿਆ.
ETC: ਇਹ ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ, ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿਚ ਇਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਹੈ ਪਰਸੀਪੋਲਿਸ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨਿੱਜੀ ਕਹਾਣੀ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਮਾਂਪਣ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਤ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਮੈਨੂੰ ਦੱਸੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ ਹੈ.
ਬੁਈ: ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਾਂ-ਪਿਓ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਾਲ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਦੋਂ ਸੰਕਲਨ ਕਰਨਾ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਮੈਂ 20 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਸਮਗਰੀ 'ਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਬੈਠਾ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੈ. ਇਹ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਮੱਗਰੀ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਸਕਦਾ ਹਾਂ. ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਖਿਆਲ ਇਹ ਇਕ ਹਮਦਰਦੀ ਵਾਲੀ ਤਬਦੀਲੀ ਸੀ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ?
ਮੈਂ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੇਰੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਵਿਚ ਇਕ ਬੱਚਾ, ਹੁਣ ਮੈਂ ਇਕ ਮਾਂ-ਪਿਓ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਇਕ ਭਿਆਨਕ ਚੀਜ਼ ਸੀ, ਅਚਾਨਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਈ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਜਵਾਬ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਕਰਦੇ ਹੋ ? ਅਤੇ, ਮੁੰਡੇ, ਤੁਸੀਂ ਮਾਂ-ਪਿਓ ਬਣਨ 'ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਝਿਜਕਦੇ ਹੋ? ਇਸ ਲਈ ਮੇਰਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ ਕਿ ਸੋਚ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਵਧੇਰੇ ਹਮਦਰਦੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਾਂਗਾ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਲ ਗਿਆ - ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬੱਚਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪੁੱਛ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ. ਕੋਈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਜੁੱਤੇ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ.
ETC: ਮੈਂ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਾਉਣ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਤਾਬ ਬਣਾ ਰਹੇ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ 'ਤੇ ਕੀ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਦਿੱਤਾ?
ਬੁਈ: ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਡੈਡੀ ਚੈਪਟਰ 3, ਇਸਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸੰਸਕਰਣ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਤੋਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਡਰਦਾ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਉਸਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਥੋੜਾ ਘਬਰਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲਵੇਗਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਹ ਪੜ੍ਹਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਘਰ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਅਗਲੇ ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ. ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਤਕ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ. ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਇਹ ਮਕਸਦ 'ਤੇ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਉਸਨੂੰ ਲੰਘਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਠੀਕ ਹੈ, ਇਹ ਸਹੀ ਹੈ. ਮੈਂ ਬਸ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਬਦਲਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਚੰਗਾ ਸੀ, ਇਹ ਇਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸੀ. ਉਥੇ ਬਹੁਤ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਜਾਣਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੋਟਾ ਡਰਾਫਟ ਦਿਖਾਵਾਂਗਾ. ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰੇਗੀ, ਜਾਂ ਮੈਂ ਇਹ ਖਿੱਚਣ ਵੇਲੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਂਗਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨਾਲ ਗੁਣਵਤਾ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣ ਦਾ ਇਹ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਸੀ.
ETC: ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸਨ ਜੋ ਬਿਰਤਾਂਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਨ ਪਰ ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵੀ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕੁਝ ਕਲਾ ਰਵਾਇਤੀ ਬੁਰਸ਼ ਪੇਂਟਿੰਗ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਉਤਸ਼ਾਹਜਨਕ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਈ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਇਹ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ.
ਬੁਈ: ਜੇਨ ਰੋਜ਼ਨ ਨਾਮਕ ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਇਕ ਡਰਾਇੰਗ ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਡਰਾਅ ਕਿਵੇਂ ਸਿਖਾਇਆ ਜਾਵੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸੀ. ਉਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਰੇਨੇਸੈਂਸ ਮਾਸਟਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹੋੱਕੁਸਾਈ ਅਤੇ ਹੀਰੋਸ਼ੀਜ ਵੀ. ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਕਾਮਿਕਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਜਿਹੜੇ ਪਾਲ ਪੋਪ ਵਰਗੇ ਬੁਰਸ਼ ਦੇ ਸਿਰਫ ਮਾਲਕ ਹਨ, ਮੇਰਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈ. ਪਰ ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪੱਖਪਾਤੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਵੇਖਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਵੀ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਫੜਦਾ ਹੈ ਉਹ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ETC: ਤੁਸੀਂ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਟੋਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਜੰਗਾਲ, ਸੰਤਰੀ ਰੰਗ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਚੁਣਿਆ?
ਬੁਈ: ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਹੋਵੇ. ਮੈਂ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇੱਥੇ ਇਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਨੀਲੀ ਹੈ ਜੋ ਗ੍ਰਾਫਿਕ ਨਾਵਲ ਨੀਲੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਹੈ. ਨਾਲ ਹੀ, ਇਹ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਹਾਣੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਭੂਰੇ ਦੇ ਕੁਝ ਵੱਖਰੇ ਸ਼ੇਡ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਹੀ ਰੰਗਤ ਮਿਲਿਆ - ਮੇਰਾ ਖਿਆਲ ਇੱਟ ਹੈ. ਇਹ ਨਿੱਘਾ ਹੈ, ਇਹ ਥੋੜਾ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਵਾਲਾ.
ਪਾਰਕ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਬਲੂਪਰ ਸੀਜ਼ਨ 7
ETC: ਇਹ ਇਕ ਨਿਜੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਇਕੋ ਘਟਨਾ ਦੇ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਬਿਰਤਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਚਿਤਰਣਗੀਆਂ. ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਗਾਇਬ ਹੋ ਰਹੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਬਿਰਤਾਂਤਾਂ ਲਈ ਕੁਝ ਲਿਆ ਰਹੀ ਹੈ?
ਬੁਈ: ਹਾਂ, ਇਹੀ ਇਰਾਦਾ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਮੌਖਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਭ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਲਈ ਚੁਣੌਤੀ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਬਿਰਤਾਂਤ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣਾ, ਦਬਦਬਾ ਬਿਰਤਾਂਤ ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਦਮੇ ਵਰਗੇ ਸ਼ਬਦ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਬੋਲਣਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਪਾਠਕ ਵਿਚ ਆਵੇ.
ETC: ਮੈਂ ਕੁਝ ਸਮੀਖਿਆਵਾਂ, ਅਤੇ ਵਿਅਤਨਾਮ ਥਾਨਹ ਨਗੁਯੇਨ (ਲੇਖਕ) ਨੂੰ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਹਮਦਰਦ ) ਜਿਸ ਨੇ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਇਤਿਹਾਸਕ ਭੁੱਲ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੋਚਦੇ ਕਿ ਵਿਅਤਨਾਮੀ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ 70 ਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਇਕ ਸਮੇਂ ਅਨੁਸਾਰ ਸੇਵਾ ਹੈ?
ਬੁਈ: ਮੈਂ ਕਿਤਾਬ ਬੁਸ਼ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੇਰਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕੁਝ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਪਰ ਮੈਂ ਕਿਤਾਬ 'ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਲਈ ਸ਼ਾਂਤਮਈ. ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਲਪੇਟ ਲਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਚੋਣ ਹੋਈ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਹੁਣ ਕਿਤਾਬ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ.
ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਮੈਂ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ਤੇ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਸਾਡੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਇਕ ਸਪਸ਼ਟ ਸਮਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇਹ ਕਹਿ ਸਕਾਂ, ਨਹੀਂ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿਚ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੋ ਗੁਲਾਬ-ਰੰਗ ਦੇ ਗਲਾਸਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਅਤੇ ਜ਼ੈਨੋਫੋਬੀਆ ਹੁਣ ਕੋਈ ਹੈ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਸੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਦੀ ਲਹਿਰ ਸੀ. ਤਾਂ ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਨਹੀਂ, ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ. ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡਾ ਆਪਣਾ ਰਾਜਪਾਲ ਜੈਰੀ ਬ੍ਰਾ .ਨ ਹੁਣ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਵਾਗਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਹੈ - ਉਸਨੇ ਸਾਨੂੰ 1975 ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਚਾਹਿਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਗਵਰਨਰ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਵਿਚ ਸਨ. ਉਹ ਬਦਲ ਗਿਆ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਲੋਕ ਬਦਲ ਜਾਣਗੇ. ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਬਦਲਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ.
ETC: ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣ? ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਵੀਅਤਨਾਮ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਪਿਛੋਕੜ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣਾ ਪਏਗਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਸ ਇਤਿਹਾਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਬੁਈ: ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਖੁੱਲਾਪਣ ਅਤੇ ਹਮਦਰਦੀ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ. ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਦੇ ਸਥਾਨ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਖ਼ਾਸ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਨਾਲ ਲੜਨ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਬਣਾਇਆ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਪੱਖਪਾਤੀ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦੇਵੇਗਾ, ਜੋ ਕਿ ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਭਾਸ਼ਣ ਵਿਚ ਹੈ. ਮੈਂ ਆਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਪਾਤਰਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਗੇ ਕਿ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਰਗਾ ਇਨਸਾਨ ਹਨ.
ETC: ਹੁਣ ਤੱਕ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਗਾਰੇ ਆਏ ਹਨ?
ਬੁਈ: ਸਚਮੁਚ ਚੰਗਾ, ਮੈਂ ਸਚਮੁਚ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ. ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੀਖਿਆਵਾਂ ਪੜ੍ਹਨਾ ਸੱਚਮੁੱਚ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਹਮਦਰਦੀ ਬਾਰੇ ਇੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮੇਰੀ ਇਹ ਵੇਖਣ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਹਮਦਰਦੀ ਦੇਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਵੀ ਕਿੱਥੇ ਹਨ. ਨਾਲ ਹੀ, ਮੇਰਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ, ਇਤਿਹਾਸ ਨਾਲ ਨਿੱਜੀ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਣ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ ਹਨ. ਇਹ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਲਗਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਇਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰੇਗਾ ਪਰ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਇਸਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ.
ETC: ਮੈਂ ਵੀ ਵੇਖਿਆ ਅਬਰਾਮਜ਼ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਵੈਬਸਾਈਟ ਇਕ ਸੌਖਾ उच्चारण ਪੰਨਾ ਹੈ. ਕੀ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਅਵਾਜ਼ ਹੈ?
ਬੁਈ: ਨਹੀਂ, ਇਹ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਹੈ! ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕੰਪਿ computerਟਰ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਬਿਠਾਇਆ ਅਤੇ ਗੈਰੇਜ ਬੈਂਡ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲਈ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਦਿੱਤੀ.
ETC: ਕੀ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਨੂੰ ਏਸ਼ੀਆ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਕੋਈ ਉਪਰਾਲੇ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ?
ਬੁਈ: ਹਾਂ, ਮੈਂ ਆਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਵੀਅਤਨਾਮੀ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ.
- ਮੈਰੀ ਸੂ ਦੀ ਸਖਤ ਟਿੱਪਣੀ ਨੀਤੀ ਹੈ ਜੋ ਨਿੱਜੀ ਨਿਰਾਦਰ ਪ੍ਰਤੀ, ਪਰੰਤੂ ਇਸ ਤੱਕ ਸੀਮਿਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕੋਈ ਵੀ , ਨਫ਼ਰਤ ਭਰੀ ਭਾਸ਼ਣ, ਅਤੇ trolling.—
